Andremarjan.reismee.nl

Vijfde week

Woensdag 1 februari dagje Phnom Penh.

Ben iedere dag toch vroeg wakker rond 06.00 uur. Hup eruit voor un bakske en een heel gesprek gehad met de eigenaar, hij had genoeg tijd nu, er was toch nog niemand wakker. Aangezien ik nogal nieuwsgierig ben kwamen we toch weer bij Pol Pot uit. Hij vertelde dat Pol Pot echt een beest was. Zijn vader is gestorven in deze oorlog en toen hij 5 jaar oud was is hij gescheiden van zijn ouders en naar een kamp gestuurd om daar te werken. Heeft daar 4 jaar gezeten en na de oorlog gelukkig zijn moeder weer teruggevonden. Op dit moment zijn er nog steeds Cambodjanen op zoek naar hun familie.


Vandaag zijn we naar de Killing Fields geweest en hadden een audiotour in het Nederlands. Hier zijn de massagraven. Eigenlijk zie je niets maar je krijgt er een naar gevoel bij, vooral door het verhaal dat erbij wordt verteld. In twee dagen tijd was heel Phnom Penh verlaten, al wat een beetje aanzien of gestudeerd had, of afweek van het normale werd vermoord, bang ervoor dat deze mensen in opstand zouden komen. De rest werd naar het platteland gestuurd door de Rode Khmer om daar te werken. Toen ze daar aankwamen was er niks en hadden ze alleen de kleren die ze aanhadden en wat kleine dingen die ze nog hadden kunnen meenemen. De oorlog duurde 3 jaar en acht maanden 1975/1979. Maar bij terugkomst in Phnom Penh was er niks meer over van de stad. Iedereen die je hier spreekt is familie verloren in de oorlog.

Daarna zijn we naar de Tuol Sleng/S-21 gevangenis gegaan, wat je hier zag was te gruwelijk voor woorden.

We waren met zen vieren met de tuktuk ernaar toe gereden, 2 Amerikaanse vrouwen, een jong meisje en een oudere vrouw. zij Raakten onderweg in de tuktuk in een hevige discussie over Trump, een was voorstander en de ander helemaal niet. er werd nog net niet gevochten. Conclusie, Amerika is en blijft verdeeld !!!!!!!


Donderdag 2 Februari dagje Phnom Penh.

We zitten midden in het centrum, maar waar we overnachten is een waar paradijsje. Tussen het groen en heerlijk rustig, geweldig eten en drinken. Dus mocht je ooit naar Azië toe willen, ga dan ook zeker hier naar toe. Vanmorgen om 06.30 vijf Amerikanen, waaronder de wat oudere lady, uitgezwaaid. Gaan weer terug naar Amerika. En ik ga alleen naar de Russische Markt, want ons Dreeke krijgt uitslag van shoppen en is op zijn fietske Phnom Penh aan het doorcrossen. Ben blij dat ik niet mee ben gegaan, want wat ie daar heeft gezien is echt goor. De boosdoeners waren natuurlijk Chinesen !!!!!!!! Ze offerde aan twee enorme stenen leeuwen rouwe speklappen die ze eerst door het ei haalde en dan in in hun bek legde en dan gooiden ze er ook nog een paar rouwe eieren tegenaan. Heel die leeuwen dropen van de aaieren, te goor om te zien, maar wel vastgelegd door ons Dreeke zodat ik er ook van kon genieten, de goorlappen. Van de eigenaar kregen we iets lekker te eten, banaan met zoete rijst dat ze laten garen op een rooster in een bananenblad. Is echt Cambodjaans. In een bananenblad, waar ze een mooi bakje van maken, met houten prikkers, wordt Amok geserveerd, ook echt Cambodjaans. Lijkt op een hele dunne noedel met vlees, groente en cocosmelk. Smaakt best goed.


Vrijdag 3 februari van Phnom Penh naar Sihanoukville 11.30 - 17.30 20 km met de fiets

250 km. met de bus gereden !!!!! Gisteravond en vanmorgen uitgebreid afscheid genomen van het personeel, zulke aardige mensen en uitbundig uitgewaaid. Ut was unne lange zit in de bus, ben blij dat we niet gefietst hebben. Het grootse deel was 2 baans zonder verharde zijstroken, dus groffe gravel. Maar wat hadden wij een geweldige chauffeur, is niet met de bus boven de 70km gekomen en weinig getoeterd. Hebben ons af laten zetten 5 km voor Sihanoukville. Dan wordt alles aan de zijkant van de snelweg gedumpt en weg is de bus. Moesten de voorwielen en de sturen er nog opzetten, omdat ze zo klein mogelijk mee moeten met de bus. Maar scheelde weer een stuk in het fietsen en het was al laat. Om 18.30 is het hier katsdonker en dan moeten zoeken naar je overnachting is geen goed idee. Als eerste hadden we een flinke klim naar boven en toen.......

zagen we de zee, heerlijk !!!!!! Toen zijn we als een speer kaai steil naar beneden gereden, munne teller stond op 43, ben toen maar even in de remmen gaan hangen. Ons Dreeke ging helemaal los, 55 op zunne teller. We zitten nu op een plek waar het stikt van de guesthouses. 10 km. van Sihanoukville in de middel of now were. Het heeft iets weg van een flower power dorp en het stikt er van de back packers. We zitten weer in een schattig bungalowtje met een veranda een een riet gedekt dakje. Om Home heet het, alles is terug te vinden op Google.


Zaterdag 4 februari dagje zee.

's-morgens ons heerlijk genesteld aan de zee. Un heerlijk ontbijtje op en was niet van plan er nog weg te gaan. Ons Dreeke kréégt ut op zun heupen van heel de dag stil zitten. Dus die ging lekker fietsen en ik heel de dag lammetakken en lezen. Er is genoeg te zien, vrouwen die van alles op hun hoofd dragen van eten tot kleding. Zag er zelfs een met een barbeque, unne kleine dan, waarop ze de saté onderweg roosterden.Jonge mannen die smalle lange boten beladen met eten,drinken en staven ijs, laden alles op hun rug, waarmee je naar naar een eiland kunt om daar een paar dagen te blijven.


Zondag 5 februari van Sihanoukville naar Kampot 06.30 - 17.30 106 km.

Zo hard dat we vrijdag naar beneden gingen, zo hard moesten we vandaag ook weer klimmen om op weg 5 uit te komen. Vanmorgen geen koffie en geen ontbijt, zouden we onderweg wel doen. Maar als eerste moesten we KLIMMEN, 2 bulten. Heb ze geeneen van tweeën gehaald !!!!!! Ons Dreeke wel natuurlijk. Ben op iedere bult halverwege afgestapt en gaan lopen. Maar dan moet je ook nog 30 kg. fiets/bagage meeslepen. Ons Dreeke was zo lief om me lopend te komen halen en heeft alles voor mij naar boven gesjouwd. Ik was kapot, mun benen en armen deden zeer, ik denk dat mijn spieren voedsel tekort hadden. Bij de eerste stop, pas na 20 km., eerder was er niks fatsoenlijks, gegeten. Fried rice, is een soort nasi, met een piep klein bakje bouillon, maar wel stevige en goed zout. Ik hou er niet van 's-morgens !!!!!! Maar nood breekt wet. Voelde me al weer wat beterder. De eerste 50 kilometers was de route geweldig mooi, veel groen, veel stalletjes en niet te vergeten de golfplaten huisjes. Ik blijf me er echt over verbazen hoe die mensen wonen. We hebben het ochtendgloren van de Cambojanen nu echt gezien. Ze staan hier wel vroeg op, zodat het werk klaar is voor de hitte denk ik. Mannen in onderbroek, vrouwen die hun haren buiten staan te kammen, baby'tjes die buiten door koud water worden gehaald, want warm water is er niet in die huisjes en ook geen wasgelegenheid, dus alles buiten. We hadden vandaag een wervelwindje, het bleef maar ronddraaien maar het zoog ons jammer genoeg niet mee !!!!!! En weet je wat we onderweg zoal zien, dubbelgevouwen tweepersoons matrassen, dooie ongeplokken eenden, un varken op zunne rug in een soort ronde huls van rotan, dood of levend, weten we nie, want ze liggen kaai stil en allemaal op unne brommer. Un bakske achter een brommer met een os erin. Vrouwen die hout sprokkelen, vrouwen die elkaar of hun kinderen zitten te vlooien op luizen of misschien wel echte vlooien, dooie ratten en mannen of kinderen die hun koeien en waterbuffels wegbrengen naar wat sappig groen gras. Mar dé is ernie. Rijst dat voor de huisjes op doeken ligt te drogen. IJsverkopers, geen likijsjes, maar hele staven ijs, die worden in stukken gezaagd en door de vrouwen opgehaald om thuis voedsel méé te koelen. Inzamelaars, mannen, vrouwen, kinderen, van plastic flesjes en en ijzeren drink blikjes, een hele kar vol, waar ze dan een paar Riel voor krijgen. De wegwerkers, die met een pikhouweel het asfalt verwijderen in de gloeiende zon. Lossen van vrachtauto's, zakken cement of enorme trays met bier/fris en dat allemaal met ut handje of de rug, wat ze allemaal op hun rug dragen is ongelofelijk. Heb nog geen heftruck gezien hier. Hele vrachtauto's zand of kiezels lossen of laden met un schup. Er zijn wel kiepauto's, maar die zie je sporadisch. Stijgerende brommers bij het optrekken, omdat ze te zwaar zijn beladen. Monniken in die oranje gewaden, die er iedere dag op uit trekken en om voedsel bedelen voor de groep monniken waar ze bij horen. Benzine die wordt verkocht in oude Fanta/Cola flessen. En de zon natuurlijk, maar hij ging vandaag gelukkig geregeld achter een wolk zitten loeren naar ons. Rond 2 uur begon het wat te regenen, best lekker, maar ineens brak de moesson los. Onderdak gezocht in een stalletje en wachten tot het droog werd. We zaten in een dorpje waar ze heel de weg hadden weggehaald, 8 km. lang en vol rode gravel gestort. Wij dus na de moesson weer op de fiets en dan is het ook weer meteen HEET. Na die 8 km. zag je geen verschil meer tussen ons of de gravel. Het was echt hilarisch en dat vonden we zelf ook wel !!!!!!! Na de gravel was er toch iemand zo slim om er een golfplaten huisje met water neer te zetten om alles weer schoon te spuiten, 0,25 eurocent per fiets,bagage en wij. De investering haalt hij er wel weer uit, duurt hier wel even voordat zo'n weg klaar is. Bagage van de fietsen en de fietsen in bad, heb wel gevraagd of ie toch zeker de bloemen op onze sturen niet wil vergeten om wat water te geven. Fietstassen wat af laten spoelen niet te nat want dan zijn onze kleren weer zeiknat. En toen wij, maar het was hoge druk en dat doet toch behoorlijk zeer aan je benen. Geprobeerd om het met un panneke water af te spoelen maar daar werd het alleen maar erger van. Ik dacht nog even, straks weigeren ze ons bij de overnachting. Maar we werden hartelijk onthaald in het Kampot Manor Hotel. Vroegen wel wat we onderweg hadden uitgespookt. Eerst un lekker pilske gedronken en toen.....................HEERLIJK DOUCHE. Volgens de site was er een restaurant bij, maaaaaaaaaar dat was nog in aanbouw. Ik kon echt de puf/zin niet meer opbrengen om me weer op te tutten. Maar de beheerder, een Australiër, wilde wel iets voor ons klaarmaken, hij is kok. Nou ut was verrukkelijk en dan ook nog eens heerlijk buiten. Je ziet hier de bomen niet door de mango's, zoveel hangen eraan. Wist trouwens niet dat die aan bomen groeide. Ging even wat op onze kamer halen, hadden we ineens een logé. Lag daar zonne gekke Gekko in ons bed, dacht ut nie !!!!!!! Nu hangen er wel twee mondkapjes aan ons stuur, geadviseerd bij de vorige overnachting, voor de stof van de gravel. Had beter een latex pak kunnen adviseren, hadden we er tenminste nog sexy uitgezien !!!!!!! Ooohh nog un hilarisch iets !!!!! Toen we onderweg wat wilde drinken zag ik twee grote potten met ik dacht een soort ranja, hadden we al eerder op en echt lekker met heel veel ijs. Dus wij vroegen erom, ze keek wel heel raar, verstond ons niet en dus weer met handen en voeten. Ze keek alsof we niet wijs waren. Ons Dreeke moest eerst maar eens proeven, schepte er wat eruit om te proeven, was kaai zuur en met veel al alcohol die andere pot idemdito. Nu snapte we het, een groot glas met veel ijs, beter nie doen. Denk dat we straalbezopen waren geweest. Toch ontzettend lief van dé vrouwke. Het ging allemaal met het zelfde plastic bekertje en alles ging ook weer terug in de pot. Maar ja, de alcohol freet toch alle bacteriën op. We hebben wel ergere dingen meegemaakt met het eten hier.


Maandag 6 februari van Kampot naar Kep 10.30 - 12.30 20 km.

Vanmorgen stonden we op de straat te kijken hoe we moesten rijden. Komt er een Noor naar ons toe om wat te kletsen. Woonde al tientallen jaren in Azië. Ut was een echte grapjas, hij zei dat de Pool beer een botje in zijn penis heeft zitten omdat het daar zo ontzettend koud is, (verschrompelen in de kou). Hahaha. En dat Pattaya in Thailand de grootste hoerenkast van heel de wereld is maar dan zonder dak. Kloppen alleen het geld uit de zakken van die domme mannelijke Europeanen.

We zitten nu weer heerlijk in het Botanica Guesthouse met zwembad en dichtbij de zee voor 2 nachten.

Zit dit allemaal te schrijven op mun bedje aan het zwembad, met een heerlijke banaan/ananas smoothie, terwijl ons Dreeke een tukske doet in de hangmat op onze veranda. Ga nu eerst zwemmen en dan heerlijk mijn boek uitlezen.


Dinsdag 7 februari

Lammetakkendag aan het zwembad en ons Dreeke is even gaan fietsen.

Vanavond bij het eten zaten we naast een man uit Alaska, hij was alleen en reisde ook rond in Azië. Nog nooit iemand ontmoet uit Alaska. Hij leek de Kerstman himself, lekkere flinke bolle buik en een witte volle baard. Heb nog wel gevraagd of ie Rudolph de red nose rendier kende !!!!! Toen hij jong was, was hij visser, nu piloot in zo'n klein vliegtuigje en vliegt binnen Alaska van hot naar her. Hij liet ook nog een paar prachtige foto's van Alaska zien. Het koudst wat hij had meegemaakt was min 50 graden.


Woensdag 8 februari van Kep naar Ha Tien VIETNAM 08.30 15.00 60 km.

Weer un andere taal en geld, hier hebben ze de Dong, 100.000 is 4 Euro. Hebben net 3 miljoen gepind. Het was vandaag weer aardig warm op ut fietske en had om 10.00 uur al mun húúdje op. In Cambodja drinken veel mensen, wij dus ook, rietsuikersap met ijs. Fabriceren ze terplekke zelf, dus vers !!!!! Ze halen een rietstengel, die hier wel 2 meter lang is, een paar keer door de mangel en vangen het sap op. Hup in un bekerke, ijs erbij en un rietje natuurlijk. Ook cocos water wordt veel gedronken, zit in een groene cocosnoot waar ze het kapje vanaf hakken met un loei van un mes, rietje erin en drinken maar. Wij houwen er niet van, maar ziet er heel tropisch uit. Wij verdenken de Thaaien en Cambodjanen ervan, dat als wij ergens wat zitten te drinken, mensen bellen om te zeggen, moet je nou toch eens komen kijken wat hier bij ons zit. Wel goed voor hun omzet. En ons Dreeke gaat gestaag door met zun Tilburgs tegen die Cambodjanen en zal het wel voortzetten met die Vietnamezen. Homo's zie je hier ook echt veel, vanmorgen nog zo'n schattig menneke en dan met een hele hoge stem, te leuk. De grensovergang verliep soepeltjes, hadden alles thuis perfect geregeld. Is ook wel eens anders gegaan !!!!!!

Wij spreken al aardig wat Azies, bijvoorbeeld hallo, in het Thaais is kopkoenka, in het Cambodjaans soewsadaai en vandaag in het Vietnamees xin sjao. We hadden al gehoord dat er in Vietnam niemand Engels sprak, maar oké daar komen we wel uit, maar er staat ook bijna nergens iets aangegeven in het Engels. Dus als we iets moeten zoeken wordt dat nog lachen. Wij kunnen echt niet Guesthouse in het Vietnamees lezen. Zou het dan toch slapen op straat worden, de temperatuur hebben we gelukkig mee !!!!! En ók hier zen ut vúllakke. Stond vanmorgen op ons balkon en ervoor is een parkeerplaats voor auto's, bussen en taxi's. Halen alle rotzooi eruit en pleuren ut op straat. Wat later komt er dan ogeer een vrouwke die het plastic en de blikjes er weer uit haalt om er wat Dong's mee te verdienen. Maaaaaaaar wij hebben het vroeger ook gedaan, niet in deze mate, maar wel gedaan. Dus het komt nog wel ooit goed !!!!!

Ook de Roy Donders huispakken/pyjama's zijn hier ook erg in trek voor de vrouwen en meisjes.

Het belangrijkste vervoermiddel is ook hier de brommer. Alleen hebben ze hier achterop een complete pallet liggen, waardoor ze zelf op de tank zitten, waar je aan de zijkant aan die planken weer van alles kunt hangen en op de pallet een complete verhuizing kunt meenemen. Waar dan ook nog iemand bovenop zit!!!!


Donderdag 9 februari van Ha Tien naar Binh An 09.45 - 13.00 28 km.

Voelde me gisteren echt niet lekker, denk dat ik ouwe zooi uit een blikje heb gedronken, was ook niet lekker, maar ja niet altijd is alles lekker dacht ik nog. Hoe langer ik fietste hoe beroerder ik werd. Als we even gingen zitten ging het weer beterder. Denk dat de inspanning en de zon er geen goed aan deden. Voel me vandaag een stuk beterder, maar ben er nog niet vanaf. Gelukkig was het ook niet zo ver vandaag, 40 km. Hebben onderweg besloten dat we niet rechtsaf naar onze bestemming zouden gaan maar linksaf, richting route morgen.

Naar de overnachting was het 15 km. en die zouden we morgen weer terug moeten rijden. Ons Dreeke gezocht op internet en er zou één overnachting zijn op de route van morgen. Je kunt er slapen en douche en meer woorden verdiend het niet. Maar gelukkig zit ertegenover een klein coffeeshopje, blijf hier koffieleuten totdat ze gaan sluiten en hoop dan dat de airco de muffe lucht in onze kamer heeft gezuiverd. Voor het fietsen vanmorgen wel een lekker ontbijt op, heerlijk vers stokbrood met een gebakken ei en koffie natuurlijk. Toen we terugliepen zagen we de serveersters de omwas doen op straat. Was blij dat we al hadden gegeten. Het was een mooie weg vandaag, lekker smal, her en der wat schaduw, maar kaai druk en hier toeteren ze net zoveel als in Cambodja. Maar omdat het zo smal was wist je niet waar het getoeter vandaan kwam. Achter of voor je, maar we gaan toch niet opzij, zullen een beetje in die kiezels gaan rijden, weten ze misschien ook eens waar die rem zit. Passeerde een gehandicapte vrouw, had geen benen, die op haar buik op een plank lag met wieltjes eronder en zich met haar handen vooruit duwde. Kaai gevaarlijk zo dicht aan de grond, dacht eerst dat er een hond op de weg lag. En jawel hoor twee mannen in het Roy Donders huispak gezien vandaag, dus hier niet alleen voor de vrouwen. Was gelukkig niet met Hello Kitty maar een mooie geruite mannelijke pyama, sorry, huispak bedoel ik. En wat denk je hiervan, man op een brommer die een golfplaat van 3 meter meezeulde langs zijn brommer en het grootse gedeelte hiervan schraapte over de weg.


Vrijdag 10 februari Van Binh An naar Rach Gia 06.45 - 16.30 80 km.

Tjongejonge toch het was mé weer het dagje wel !!!!!!!! Vanmorgen snel vertrokken uit die vochtige doodskist waar we hebben geslapen. Heb gisteren tot 22.00 uur in het coffeeshopje gezeten. Zijn wel ergens gaan eten, maar dat was niet zo'n succes. Hadden alleen een kaart in het Vietnamees. Vanmorgen eerst koffie gescoord, bij een stalletje brood en een eindje verderop bananen. Bij het eerst volgende stalletje het brood met banaan verorberd, heerlijk. En een blikje sinas erbij, was geen koffie. Ons Dreeke kreeg natuurlijk weer wat aangeboden van dat vrouwtje. Rijst met nog wat.....in een opgerold bananenblad, vond ut kaai lekker. Vanmorgen stond een vrouw op een boot zich te wassen met het water uit het kanaal, is een open riool, aangekleed gooide ze bakken water over zich heen, twee vliegen in een klap, kleren zijn ook gewassen. Dit is nog goorder dan een vochtige doodskist. Het heeft vannacht een behoorlijke tijd gemoesond, was dan ook kaai vochtig vandaag. Als je dan van de fiets stapt zijkt het water van je af. Dan hebben we nog de hangmattencafe's, daar kun je wat drinken en dan kunnen die Vietnameesjes un tukske doen in de hangmat. Wordt gretig gebruik van gemaakt de hele dag door. Zagen een brommer die zowel voor als achter zwaar beladen was. Je zag alleen een kop met unne helm en twee voeten. Maar die gaat zeker niet stijgeren bij het optrekken, had zijn vracht goed verdeeld. Sporadisch kun je hier cola kopen, zouden ze nog een hekel hebben aan die Amerikanen. Je ziet hier ook dorpen waar je van de grond kunt eten. Geen afval te vinden. Ze verzamelen het in grote zakken op een plaats en hopen denk ik dat het een keer wordt opgehaald. Ze hebben ook bloemen in hun tuintje staan, zo kneuterig gezellig. Ik zit vaak te puffen en me af te drogen als ik van de fiets kom, komt er een man naar mij toe en zegt met handen en voeten dat ik me binnen wel wat mag opfrissen. Heb toen met handen en voeten gezegd dat het bij de volgende stop weer hetzelfde was. Snaptie. We kregen een lumineus idee, ons Dreeke had op Google Maps een leuk binnendoor weggetje gevonden, zullen we dé doen, jé worum nie, tééd zat. In het begin was het wel leuk, een smal betonnen pad waar geen auto's mochten komen, heerlijk rustig dus. Lagen ook nog wat vissershuisjes aan, want het liep langs een kanaal. Maar toen werd het een zandpad en dat werd maar steeds smaller en toen zaten we ineens in het oerwoud. We bleven maar gewoon doorfietsen want dat had Google Maps gezegd. Het was zo smal dat ik niet naar rechts of links durfde te kijken. Dan moesten we ook geregeld over kaai stééle smalle bruggetjes zonder leuning. Ben telkens afgestapt, scheet in mun broek, zag mezelf al in die drek liggen in de middel of nowere. We troffen ut weer, un gelegenheidje waar we wat konden drinken. Volgens ons was het de thuisbasis van de Vietcong. Maar we wilde onderhand wel eens wat kouds drinken. Nou dat hebben we gekregen, super aardige mensen en het ijs werd ook geregeld bijgeschept in onze glazen, want ze zagen wel dat wij aan ons kookpunt zaten. 15 km. door dé oerwoud gefietst en toen zaten we gelukkig weer op de goeie weg. Lekker veul brommers, auto's en un lekker getoeter weer. Rust is lekker maar 15 km. in un oerwoud is heeeeeeeeeel rustig. Bij aankomst in Rach Gia als eerste naar de haven gefietst om kaartjes te kopen voor de overtocht van morgen naar het tropisch eiland Phu Quoc om 08.00 uur. en komen dinsdag dan weer terug. Het Hotel voor vannacht is sober, maar een luxe vergeleken met gisteren. Ga nu badderen, lekker méé ons Dreeke eten en dan als het niet te laat is nog even lekker lezen in bed.



Reacties

Reacties

Rian en Paul

HoiDreeke en Marian, wat een mooie verhalen en welk een details zodat je je goed kan voorstellen hoe het daar is. Geniet er maat van. Hier is -3 graden en de tennisbanen onbespeelbaar.
Groeten

De louwertjes

Hi pap en mam, echt superleuk om jullie avonturen te lezen. Wat maken jullie leuke en bijzondere dingen mee! Enne... ben best wel trots op twee van die sportieve en avontuurlijke ouders. Xxxx van ons allemaal

Ad en Joan

Wij bewonderen jullie, wij zouden wat jullie doen, niet durven!!!!! Ranja drinken en denken dat er geen alcohol inzit!!! Geweldig wat jullie allemaal meemaken, het is ook een heel avontuur op een weg te fietsen waar iedereen toetert en zo'n vrouwtje dat op een hondje leek. Dit is echt hilarisch. Jullie zijn niet bang aangelegd want zonder Engels te kunnen spreken er toch uitkomen toppie!!!! Wij zitten net te lezen of wij erbij aanwezig zijn, je moet het straks als boek uitbrengen. Heel erg veel plezier en heel leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken. Maar je moet wel meer eten want je wordt wel magerder Marian!!!!!
Liefs

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!