18-01-2012 2e etappe naar Chainat Vandaag veel verkeerd gereden, maar het was niet allemaal onze schuld. De ene Thai zegt links en andere weer rechts, ja, dat gaat dus fout. Maar ondanks de teveel gereden kilometers un heel gezellige dag. Komen in Wat Sing en onze maagjes lussen dan wel weer iets. Staat daar een vrouwtje met een kraampje met o.a. vers fruit, aha denk ik, lekker met yoghurt. Dus zo gezegd zo gedaan, maar ze had geen yoghurt, geen probleem zei ze ik haal het wel even bij de supermarkt en toen heeft ze me toch een lekkere shake voor ons gemaakt. De mensen maken hier nergens een probleem van en doen alles voor je, heerlijk toch. 's-avonds nog wat getoelezjoerd maar het was nog zo warm dat we ons weer lekker met de tuctuc snel hebben laten terugbrengen naar onze kamer met airco. 19-01-2012 62 km. naar Sing Buri Het was vandaag een helletocht, echt bloedjeheet en zweten als unne otter !!!!!!! We zijn wel over de Chao Praya dam gefietst, dit was de allereerste dam in Thailand. Op deze route hebben de mensen echt veel wateroverlast gehad. Je kon aan de huizen nog precies zien hoe hoog het water had gestaan. De meesten huizen langs de rivier staan op palen, maar ook die hebben het niet droog gehouden. Het is niet te begrijpen dat ze het leven weer zo snel oppakken en gewoon verder gaan. Maar ja, het heet niet voor niks het land van de glimlach. Maaaaarrrrrrr, we hebben het weer gehaald en dan smaakt zo'n Chang biertje toch wel extra lekker. We zitten in een bloedmooi Hotel en blijven dan ook maar een dagje langer omdat we morgen naar Lop Buri gaan, de apenstad, moet je maar eens even kijken op YouTube. Maar daar hoor je wel weer van. Gaan er met de bus naartoe, dus het wordt weer een verassings dag. Jullie weten hopelijk toch wel dat als jullie lekker slapen wij zitten te bikkelen op de fiets. Meestal vertrekken we om 09.00 uur, dan is het bij jullie 03.00 uur, probeer dan eens een keer aan ons te denken. We hebben een logè in ons appartement en die denkt dat ze meer vakantie heeft dan wij, dat denkt ze want ze is helemaal in haar nopjes. Ze voelt zich dan ook helemaal thuis, boffen wij even. Fietsen kost met deze temperaturen inderdaad best wat energie, maar zien onderweg heeeeeeelllll veeeeellll en komen in de gekste situaties. We stappen dan ook iedere morgen weer met veel zin op de fiets en wachten maar af wat deze dag weer voor ons in petto heeft. De Thaaien kunnen er met hun pet niet bij en hun monden staan dan ook helemaal open dat wij deze afstanden fietsen, denken dan ook dat wij niet goed snik zijn. Ze hebben wel enorme bewondering voor ons. Ze komen ook wel eens langs ons rijden en beginnen dan met ons te praten, maar ja, we verstaan ze niet, proberen dan toch uit te leggen waar we naar toe fietsen en beginnen dan te lachen, steken hun duim op en rijden met een open mond verder. Ons Dreeke zag vandaag zo zwart, veel zweet en stof, dat het wel leek of ie een buikschuiver had gemaakt van 62 km. Maar een lekker ligbadje en wat zeep en hij blinkt weer als unne jonge vent. We hebben vanavond heerlijk ge-eten en zelfs een ijstoetje na, mmmmm. Na het eten zijn we op zoek gegaan naar het busstation en gevonden natuurlijk. Maar het busstation was gesloten dus vroegen we aan een politieagent of hij de vertrektijden wist, ja wist ie ook nog. Toen vroeg hij waar we sliepen, wij uitgelegd en dat we lopend waren. Dat is toch toch wel heel ver zijt tie. Stap maar in dan breng ik jullie, toen stonden onze monden helemaal open. Komen we daar aanrijden bij dat chique hotel stonden de receptioniste's buiten, vonden het wel ontzettend komisch 2 gasten die uit een politieauto stapten. Maar toen we zeiden dat het een gratis politie tuctuc was, kwamen ze helemaal niet meer bij. Zo zie je maar weer, de politie is onze beste vriend. 20-01-2012 Vandaag met de bus naar Lop Buri, de apen stad. Het was wel leuk om te zien, maar niet dat je nou zegt tjongejongen. Het is wel apart om te zien, die apen slingerend aan de elektriciteitskabels en langs de huizen en winkels. De winkeleigenaars staan dan ook met stokken en nepgeweren die ratelen voor hun winkel om ze buiten te houden. Verder niets spectaculair gedaan of gebeurd. 21-01-2012 94 km. naar Ayutthaya Daar het momenteel zo heet is, het is namelijk 36 graden, vandaag om 07.00 uur vertrokken. Zouden vandaag 50 km. fietsen en dan in Ang Tong overnachten. Waren daar rond 11.30, maar het was maar een gehuchtje. Om daar nou te blijven zagen we niet zo zitten. Dus geïnformeerd naar het busstation om verder te gaan met de bus naar Ayutthaya. Ze legden ons uit hoe we er moesten komen maar zei toen rijd maar achter mij aan dan wijs ik jullie de weg. Tis toch te leuk, of nie dan. Maar helaas de bus was al weg en er kwam vandaag geen bus meer. Maar toen........, kwamen een paar mannen op ons af en vroegen waar wij naar toe moesten. Nou binnen de korste keren zaten we in een busje op weg naar Ayutthaya. 22-01-2012 We nemen vandaag een snipperdag. Vandaag lekker rondgefietst en zijn ook nog naar een olifantenopvang gegaan die wordt gerund door vrijwilligers. Maar daar was het helemaal een ramp met die wateroverlast, het water heeft zeker 3 meter hoog gestaan dus moesten alle olifanten geëvacueerd worden. Begin er maar aan met 90 olifanten. Na de wateroverlast zijn er wel mooi 3 babyolifantjes geboren. Ze waren ze ontzettend leuk, maar het waren wel deugnieten, ze probeerde je weg te duwen en eentje ging er zelfs met het stuurtasje van ons Dreeke ervandoor. 23-01-2012 Vandaag worden we opgehaald en naar Bangkok gebracht. Eerst moesten we wel even langs de agent van de reisorganisatie i.v.m. ons visum. Naar heel wat zoeken, via internet en telefoontjes waren ze eruit. We moesten naar de immigratie en daar kon het verlengd worden met 30 dagen. De man die ons naar Bangkok had gebracht had het niet zo druk vandaag en zou ons wel brengen. Nou dat was maar goed ook, want dat hadden we nooit gevonden. Het was een loei van een gebouw met winkels en weet ik al wat niet meer en natuurlijk de immigratie. O ja, we moesten eerst een pasfoto laten maken, dus zoeken in dat gigantische gebouw. Op naar de immigratie, nou wij waren niet de enigste. Na 2 uur hadden we onze verlenging, maar helaas, maximaal 7 dagen verlenging. Maar wij niet getreurd, we komen zo goed als langs de grens van Myamar, voorheen Birma en gaan daar dan even over de grens. Dan krijgen we 14 dagen verlenging. Zo is dus ook weer opgelost. Dus de man ons verder gebracht naar het hotel en het is een plaatje. We blijven 3 dagen in Bangkok. De man die ons naar Bangkok had gebracht, vertelde ons dat het vandaag Chinees nieuwjaar was en feest dus in CHINATOWN met veel vuurwerk. Nou dat wilde we niet missen. Maar helaas geen feest, geen vuurwerk, wel ontzettend druk. Maar wie er wel kwam????? De dochter van koning Boemibol, dus prinses Boemibol . Wisten wij veel. Maar overal zaten mensen op de stoep en wij zijn daar en ook maar bij gaan zitten. We hebben zeker een uur gewacht, wij dachten dat er wel een optocht van draken e.d. zou komen. Het stikte er van de politie en op een gegeven moment moest alles wat aan benen over het trottoir stak ingetrokken worden tot op de stoep, ze hoefde dit ook maar een keer te zeggen en iedereen deed het. Maar voor ons westerlingen is dat niet zo makkelijk zitten, dus ik strekte mijn benen op de stoep, foute boel, moest persè in kleermakerszit, ik dacht ja bekijk het even en bleef gewoon zitten. Nou dat vond hij niet leuk, zei het nog een keer tegen mij dat ik goed moest gaan zitten en heb toen gezegd dat mijn knieën ill waren. Hij was er niet gelukkig mee. En eindelijk kwam daar de prinses en ze was ook nog eens heel dik, vetklep. Maar wat een vertoon, er liep zeker 50 man rond de auto van die dikke prinses. De Thaien hebben een ontzettend ontzag voor het koningshuis tot het banale af. We waren heen en teruggegaan met de tuctuc, nou dan speel je echt met je leven hier in Bangkok, zaten dan ook geregeld met samengeknepen tenen in onze Jezus Nikes. Maar we hebben het overleefd. 24-01-2011 Vandaag is het dagje Bangkok Hebben o.a. een leuke boottocht gemaakt, nou dan zie je ook meteen de andere kant van Bangkok, veel armoede. Nog wat geslenterd door de stad en toen naar het hotel voor ons middagdutje. Vanavond gaan we down town, wat het ook mag wezen, maar wij houden wel van een verassing. Dow Townshend ging niet door, 45 min. rijden met de taxi, des te lang. Zijn toen maar lekker gaan eten aan de rivier. 25-01-2012 Vandaag zijn we met de taxi boot en de sky train her en der geweest in Bangkok. 's-avonds hebben we een heel leuk knus straatje gevonden vol met kroegen en eettentjes. Was ontzettend gezellig. Waren natuurlijk ook veel backpackers, maar je ziet ze toch steeds meer lopen met een koffer op wieltjes dan die enorme loei van een rugzak. Bangkok vonden we leuk, maar meer ook niet. De afstanden zijn behoorlijk van het een naar het ander en is echt niet te doen met dat drukke verkeer. 26-01-2012 45 km. fietsen naar Cha-Am. Vandaag beginnen we aan onze 2e fietstocht langs de kust en op naar Phuket. Na 3 daagjes niet fietsen, hebben we er weer vreselijk zin in. Zijn vanmorgen om 7.00 uur opgehaald en 135 km. verder in Phetburi afgezet. Het is namelijk niet te doen om Bangkok uit te fietsen. Waren om 12.30 uur op de plaats van bestemming, dus heerlijk aan zee en een zwembad bij het hotel. Is echt ontzettend lekker naar zo'n fietstocht. Het is iets minder heet, 32 graden en wind op kop, dus nog steeds bikkelen. Liggen vanavond weer op tijd in bed, want morgen is het weer vroeg dag. We vertrekken om 07.00 uur, willen vandaag 2 tochten doen. We denken dat we tijd te kort komen. Maar niet getreurd er is nog altijd het openbaar vervoer. O ja, in Cha-Am hadden ze volgens ons de gehele Engelse KBO (katholieke bond voor ouderen) als gast. Nou, daar hoeven wij voorlopig geen lid van te worden, want daar zijn we nog lang niet aan toe !!!!!! 27-01-2012 fietstocht naar Hua Hin en daar achteraan nog naar Hat Phu Noi samen 80 km. Het was een ontzettend fijne dag, weinig zon, dus heerlijk om te fietsen. Om 7.30 uur vertrokken en om 09.30 hadden we de eerste fietstocht er al opzitten. Een lekkere fruit yoghurt shake met een bananen pannenkoek en we konden er weer tegenaan. Om 14.00 uur waren we weer op de plaats van bestemming en om 14.30 lagen we lekker met zun tweeën in het zwembad, goddelijk, wat kan een mens genieten. Een ontzettend mooie bungalow op een ressort aan zee met een zwembad met glijbaan erbij. We hadden er zo graag afgegaan, maar dan kwam je in ondiep water terecht en waren bang dat we op onze kontjes terecht kamen en dat kunnen we niet gebruiken met de kilometers die we nog moeten trappen. De vakantieromantiek viert ook weer hoogtijden en hebben het dus vreselijk naar ons zin. Die zeven weken vakantie bevalt ons uitstekend en willen voorlopig dan ook nog niet aan thuis denken. Wel doen we ons uiterste best dat ons Guusje nog wel weet wie wij zijn en sturen dan grappige foto's door en dan zegt ze Opa - Oma. Ons Noor doet er dan nog een schepje bovenop, want ons Guusje gaat in Aailand werken, zegt ze. En onze Loekie en onze Harrie weten nog niet eens dat we weg zijn. 28-01-2012 80 km. naar Prachuap Khiri Khan We zitten nu toch al angstig dicht bij februari maar hebben gelukkig nog 3 weken. Of het moet goed fout gaan met ons visum, dan ZITTEN we misschien nog wel langer hier. Vandaag gelukkig weer niet te veel zon en gelukkig maar want het is vandaag een hele tocht. Zijn ook nog apen tegengekomen langs de weg, maar als je hier al een tijdje rondfietst, kijk je daar ook niet echt meer van op. Op het einde van de tocht kwamen we ook nog langs een apenrots, natuurlijk wel even gestopt voor foto's en werden meteen bestolen door die apen. Alle twee onze drinkflessen hadden ze gejat, die apen !!!!!!!!!! 29-01-2012. 90 km. naar Bang Saphan en 95 km. naar Thung Laen Beach Vandaag doen we deze 2 tochten met de trein. Mun spieren zijn aan het protesteren en verdienen wat rust. Ons Dreeke in nog helemaal intact. De trein vertrok een uur te laat, maar ach, tijd genoeg. Kaartjes gekocht bij een alleraardigste man ,die ook nog even belde met " 't vervoer" of de fietsen meekonden en hij zei dat het helemaal geen probleem was en wij onze fietsen zorgeloos op het perron hebben gezet. De kaartjesverkoper heeft nog met een pot lijm en een kwastje een kaartje op onze fiets geplakt. Niks kon er verkeerd meer gaan!!! Na anderhalf uur wachten kwam de trein ( er belde iemand aan een grote koperen klok en iedereen kwam in beweging) Met iemand van het spoor hebben wij onze fietsen helemaal achteraan op het perron gezet, hij zou ervoor zorgen dat ze meegingen, wij moesten ergens in het midden in een wagon gaan zitten. Na vier uur in de trein gezeten te hebben en bijna doof werden van de diverse verkoopsters die met van alles wat maar te eten was constant van voren naar achteren liepen en hun waren luidkeels aanprezen kwamen we op bestemming aan. Wij helemaal naar achteren gelopen om onze fietsen te halen !!!!!!!!! Maar helaas geen fiets te bekennen. Na navraag bleken ze een trein ( nekt tlain , nekt tlain ) later te zitten want de goederenwagon bleek vol te zijn en er dus geen twee fietsen meer bij konden. In Thailand rijden niet zo veel treinen , de volgende trein komt vier uur later als hij geen vertraging heeft . We werden opgevangen door iemand met een eigen horeca/informatie centrum/reisbureau/eetcafe/ en wat eigenlijk niet. Hij regelde voor ons ook het resort wat wij voor ogen hadden en ook vervoer naar zijn zaak en weer naar het station . Na vijf uur wachten, sudoku-en ,eten ,drinken en lezen werden we weer naar de nekt tlain gebracht die inmiddels al anderhalf uur vertraging had . Maar helaas geen bike-s. Naar diversen keren op en neer gestuurd te zijn tussen info en cargo en diverse sollie's bleken de bike-s weer in de nekt tlain te zitten . Ik had daar geen vertrouwen in en hebben afgesproken dat we de volgende dag ,het was inmiddels al 11 uur , terug zouden komen. Met een toek-toek die ook al geregeld was zijn we naar onze slaapplaats gegaan , ze wisten dat we kwamen want er stond al iemand op ons te wachten. We mochten de volgende dag inchecken. We wilden nog een whisky drinken op de goede afloop maar de bar was al gesloten en de minibar had alleen cola en sinas. Weer pech!!!!!!!! Het allerliefste meisje van de hotelbali heeft de volgende morgen met "cargo" gebeld of de fietsen er waren voor we naar het station zouden gaan en zonder dat wij het wisten heeft ze ook nog geregeld dat ze bij ons afgeleverd werden . Het station was vijftien km van het hotel af en wij moesten dit wel nog betalen ( schrik niet. Totaal 40 Bath . Omgerekend één euro) Weer geprobeerd een whisky te drinken , maar helaas uitverkocht . Maar we hadden onze fietsen weer , eind goed al goed!!!!!!!!!!!!!!! Voor alle duidelijkheid sollie is sorry en nekt tlain is Thais voor volgende trein. Het was wel een stoptrein, hij stopte ook op plaatsen waar geen station was, dus voor de dorpsbewoners aldaar. Gewoon uitstappen op de rails. Uitkijken hoeven ze niet, want er is maar een spoor. Voor de trein uit de tegenovergestelde richting moest dus onze trein ruim van te voren even op een zijspoor gaan staan en als die dan voorbij was mochten wij weer. We hebben geen Westerling gezien in deze trein. Alle deuren en ramen stonden open, konden ook niet dicht, denk ik. Wel waren er een soort rolluikjes, die je naar beneden kon doen voor de hitte, als je dat tenminste lukte. Babietjes die een kik gaven kregen meteen de borst. Voedingsbeha's en doorlekcompressen heb ik ze niet zien gebruiken. Het van de ene naar de andere wagon lopen onder het rijden,dus over de koppeling, liet je wel uit je hoofd. Dit deed je met gevaar voor eigen leven, dus gewoon lekker blijven zitten. Was trouwens toch genoeg te zien. Al het afval werd door de reizigers gewoon door het raam naar buiten getoelesjoerd. 30 en 31 januari waren we in het Cabana resort aan zee. Maar ja, wat heb je eraan als het de hele dag giet. Een dag regen is nog wel leuk, maar 2 dagen is echt niet meer leuk. Toch maar even gaan zwemmen en dat is niet echt onaardig in de regen. Maandag 30 januari ons Chrisje gebeld en natuurlijk gezongen voor ons jarige jop Van ons Noortje nog een foto gehad van onze Guusje in de sneeuw. Morgen gaan we weer fietsen, ti's mooi geweest, na drie dagen niks doen zijn we wel weer toe aan een beetje actie !!!!!!!!!