8 februari laatste kilometers naar Satun 16 km.

Moet dit nog wel even kwijt over gisteravond, bij het eten hadden ons André en ik het zelfde besteld, voor ons Dreeke spicy en voor mij niet. Maar we wisten niet wat voor wie was dus vroegen we dat even aan het dienstertje, nou is even kijken zei ze en ze pakte met haar vingers wat eten van ons bord proefde het en zei dit is voor jou, not spicy.. We zaten allen drie kijken of we unne UFO zagen landen maar toen het kwartje viel moesten we er toch wel vreselijk om lachen. Ja hier bij ons in Thailand doen ze allemaal niet zo moeilijk.

8 februari 11 km. van Satun naar de Tammalang Pier

Hier ga je met de boot naar Maleisië, je kunt namelijk niet over land naar Maleisië maar alleen per boot. Wij dachten met de Ferry, verkeerd gedacht. We gingen met een long tail boot, is een soort lange smalle roeiboot met un dakje van zeil, oftewel unne grote kano. Ut had wel unne grote motor, afmeting van een Amerikaaanse koelkast. Maar ja dat moest ook wel want we zaten op open zee. Maar...........we zaten nog niet in de boot, het was al een heel gedoe voordat de fietsen in de boot stonden. Het was namelijk een nogal hoge kade, met de fietsen ging het goed, maar toen moesten wij er nog in. Ging je eerst met je kont op de kade zitten en dan liet je je eigen zachtjes naar beneden glijden totdat je werd vastgepakt en dan stond je toch ineens op de boot. Maar toen werd het pas echt spannend, we voelde ons net bootvluchtelingen in ut bekrompen bootje. Er was wel plastic aan de zijkant van de boot, maar het water sloeg naar binnen. Zo goed als mogelijk het plastic naar beneden getrokken zodat we dan toch een beetje droog bleven. Maar we hebben het weer overleefd, alhoewel het toch onder de categorie barre zeetocht valt. We zitten nu dus in Maleisië in Kuala Perlis. Omdat we weer op de eindbestemming waren hadden we wel weer een biertje verdient. Dus al fietsend zoekend naar een pilsje in de achteraf straatje zagen we ineens een loei van een krokodil onder een huis op palen, dus wegwezen hier. Tis een beetje een viezig stadje, maar uiteindelijk hadden we toch ons welverdiende pilsje. Geïnstalleerd in onze hotelkamer, lekker badderen en un búkske lezen. Ons Dreeke ging nog even op pad met de fiets op zoek naar de krokodil. Bleek het een varaan te zijn, maar het was een joepert, zeker twee en unne halve meter lang. Ze waren zelf met zén drieën, vader, moeder en kind, gatver.

9 februari van Kuala Perlis naar Alor Setar 07.45 - 13.00 uur 53 km.

Even verkeerd gereden, maar toen zaten we toch weer op de goede weg. Heerlijk weertje zo vroeg, het was een heerlijke mooie fietstocht. Omdat we onderweg niet veel zouden tegenkomen hadden we uit voorzorg maar een kam bananen meegenomen en die torste José op haar fiets voor ons mee. Maar het viel allemaal best wel mee er waren genoeg tentjes. Weer even een stop gemaakt bij een islamitisch tentje om wat te drinken. Een beetje Engels met wat handen en voeten werk erbij kwamen ze steeds losser. Dus weer de gebruikelijke vragen. Die man zij dat hij mij wel leuk vond, dus ik pakte hem is lekker vast, vonden ze wel hilarisch. Maar hij was getrouwd, zijn vrouw vond het ook allemaal wel komisch. Toen begonnen ze over de mooie bloemen op onze fietsen, want onze fietsen hebben we helemaal versierd met plastic bloemenslingers uit Nederland. Die vrouw vond ze zo mooi dat José haar oranje bloemenslinger aan de vrouw heeft gegeven. Ze was er helemaal mee in haar nopjes en hing hem meteen om haar nek. Weer driftig uitgezwaaid door de uitbaters. Op naar een slaapplaats zagen un kaai chic hotel, maar toch maar even vragen wat het kost. Ons Dreeke ging het vragen. Het was ruim boven ons budget € 80, konden we niet betalen en liep weer naar buiten. Werd ie teruggeroepen en vroeg wat ons budget was, dat was

€ 25 en dan wel met ontbijt, daar gingen hun weer niet mee akkoord, uiteindelijk waren ze het eens € 40 voor ons drieën. We waren eruit na heel wat heen en weer geloop van ons Dreeke, want die moest steeds overleggen met ons omdat wij nog buiten stonden bij de fietsen. Het was het geld dubbel en dwars waard. 's-middags de stad in, zouden een Moskee gaan bezichtigen een van de oudste en mooiste van Maleisië, dus te voet erop af en heet dat ut was, verzengend heet. Je ziet hier dan ook niemand te voet, behalve wij dan. We wilden de moskee graag van binnen zien, nou dat ging niet zo gemakkelijk, ze deden gewoon alsof ze ons niet verstonden. Maar......... uiteindelijk had onze Dré unne lange zwarte jurk aan en mocht naar binnen, stond zo weer buiten was niet zo heel veel te zien alleen op hun knieën prevelende moslims. Dus toen op naar de bazaar, is een loei grote hal met allemaal stalletjes waar ze van alles en nog wat verkopen. Maar helaas over een halfuur zou het sluiten. Wij toch nog even naar binnen, maar het is net een doolhof en vreesde dat we binnen het half uur de uitgang niet meer zouden kunnen vinden. Dus hup weer naar buiten en lekker terug naar ons koele hotel.

10 februari van Alor Setar naar Pantai Merdeka 63 km. 08.00 - 12.30

Vannacht heerlijk geslapen in het voor ons zeer luxe Holiday Villa Hotel, dankzij het geweldige afdingen van van ons Dreeke inclusief een grotesk ontbijt.

Het is hier in Maleisië 1 uur later dan in Thailand dus kunnen we ook pas later starten omdat het dan pas licht wordt. We gingen vandaag als un speer wind schuin van achteren, nou dé wil wel. Onderweg natuurlijk weer een spraakmakende stop. Het lijkt wel als wij ergens zitten of we stroop aan ons kont hebben. In no time zitten er meer mensen. Het eerste wat ze meestal vragen is uit welk land we komen. Dan beginnen ze over het fietsen en als wij dan zeggen dat we van Phuket naar Singapore fietsen vallen ze helemaal van dúre stoel. Dan vragen ze hoe oud we zijn en dan snappen ze er helemaal niks meer van. Over veren in ons kont steken hebben we hierover niet te klagen. De Maleiers zijn ook ontzettend vriendelijk, aardig volk. Na 25 km. flink te hebben gefietst, maar dat kan ook niet anders met zo'n ontbijt, even een stop om wat te drinken en weet je wat we toen kregen...... ranja met heel veel ijs in unne plastic zak waar un rietje uit stak !!!!!! Maar ook uit zo'n zak smaakt en drinkt het heerlijk. We hebben er natuurlijk weer leuke foto's van met de uitbaters van het tentje erbij. In deze route zaten een paar flinke klimmen, je kon alleen maar boven komen in het. laagste verzet, maar dan ging je ook als een speer naar beneden. Rond de 55 km. op onze fietskes. Tis wel een beetje eng, maar remmen is un zonde na zo'n klim. In Tanjung Dawai weer overgestoken met de long tail boot naar onze bestemming. Het was wel unne chique boot, toch heel wat anders als waar we mee in Maleisië zijn aangekomen. De boot legde aan op het strand, maar we zijn er wel mooi met droge fietsbanden en schoenen uitgekomen. We blijven hier ook lekker een dagje relaxen, hebben we echt verdiend.

11 februari Pantai Merdeka 0 km.

Lekker un dagje lammetakke !!!!!!!!!!

Wordt vandaag onze 3e dag zonder alcohol, zal ook wel een hele islamitische kruistocht worden om er een te bekomen. Maar we blijven onvermoeid doorzoeken.

12 februari van Pantai Merdeka naar Penang, naar de stad Georgetown 07.45 - 13.00 41 km.

's-morgens lekker weggefietst en helemaal uitgerust. Geen ontbijt op dus dat moesten we nog ergens scoren. Na 25 km. was er markt lekker vers geperst zjutje gedronken en hier kregen we het eten in een krant. Ons Dreeke nasi en José en ik twee warme taartvormen op elkaar met un soort pindakaas ertussen, zeer voedzaam. Un sierkussentje voor op mijn fietszadel gekocht vúr mun zeer kuntje. Het zit erg lekker tis net een bankstel op wielen, heerlijk. Mijn kont deed namelijk nog steeds zeer ondanks de spons die ik erin had gestopt. Penang is een schiereiland en moesten met de boot oversteken, omdat de 10 km. lange brug die het eiland verbindt met het vaste land verboden is voor fietsers. Eerst maar eens geld pinnen, na 8 banken hadden we prijs, dus dat moeten we nog even onderzoeken waarom dat zo moeilijk gaat. We hadden nog niet eerder gepind in Maleisië omdat we onze Thaise Bath voor Maleisisch geld hadden omgewisseld.

We zitten in een ontzettend leuk gebouw, Hutton Lodge met een tuin en terrasjes. Ons Chrisje had dit voor ons uitgezocht omdat we een hotel zo saai vinden. Georgetown is een ontzettend gezellige stad, we voelde ons er meteen thuis. Het staat erom bekend dat je heerlijk in de stalletjes op straat kunt eten. Dus wij op zoek 's-avonds. Kwamen we uit in little India, we waren zowiezo al laat en het zag er allemaal niet zo best uit, maar ja we moesten eten. We bestelde ice thea om te drinken, goor dat ut was, thee met melk en ijsklontjes en unne bak suiker, niet te zuipen. Toen het eten, ons Dreeke lust en eet alles maar van José en mij was de honger al over toen we de keuken echt goed zagen. Dus wij hebben alleen de witte rijst op. Op de terugweg nog wel een lekker pilsje op en José un wit wijntje, is hier overigens stervens duur € 6 voor un glas, maar ja het is wel vakantie.

's-morgens lekker ontbijt in de tuin en een hele dag nog te gaan. Ons Dreeke wilde graag de omgeving verkennen per fiets en José en ik zouden de Beache Tour doen met zo'n dubbeldekker bus. De Tour was echt geweldig, we zijn de bus niet uit geweest. Tis toch zo lekker om je rond te laten rijden en lekker te louwen. Weer terug thuis lekker met zen drieën gaan eten. Ondertussen wisten we al weer meer, zijn lekker naar een overdekte eetmarkt gegaan waar alle nationaliteiten staan te koken dus keus genoeg. Als toetje hebben we de zwarte rijst geprobeerd, was nog lekker ook. Het is hier echt een bonte kleur van heel veel nationaliteiten en geloven. Omdat ons vel zo droog was van de vele zon op de fiets, leek ons een olie massage wel lekker voor ons velleke.

José en ik dus te voet op pad en her en der gevraagd en jawel we hadden het gevonden.

70 Maleisische Ringelings, is € 17.50 voor anderhalfuur massage door een man, pakt je lekker stevig aan, van kop tot teen. We hebben genoten, we hadden een topdag, eerst de bus en nog een massage, goddelijk. 's-avonds lekker uit eten in Chulia Street. Nog even op een terrasje een paar pilsjes gedronken en daar kwamen we in gesprek met Amsterdammers, man en vrouw, die permanent op Penang woonde. Wilde onder geen beding meer terug naar Nederland. Nou het is hier echt heerlijk vertoeven, maar wonen gaat ons een beetje te ver. Maar ja ieder zunne meug. 's-avonds lagen we voor de eeste keer na twaalf uur in bed. Het bevalt ons hier best, dus maar een extra dagje bijgeboekt. Vandaag hebben we met ons drieën de City Tour gedaan met de dubbeldekker en zijn de Kek Lok Si Tempel gaan bezichtigen. Een loei van een Chinese tempel waar je met een treintje helemaal naar boven kunt. Als je het niet bezoekt heb je volgens de legende Penang niet gezien. Vanavond gaan we eten en dansen in de Red Garden. Ben benieuwd.

13 februari en dat ook nog op vrijdag 0 km.

TOP dag in Penang

14 februari 0 km.

Lekkere lammetakke dag en reisverslag schrijf dag.

We hebben het idee dat de dagen hier nog sneller gaan als thuis, maar jé dé kan nie

24 uur blijft 24 uur, maar op een of andere manier worden ze hier volgens ons in Azië gehalveerd.

Het eerste route boekje 600 km. en twee routes met de song tawn 130 km. hebben we afgewerkt. Op naar het volgende route boekje naar Singapore 938 km. pinuts voor ons !!!!!!!!!