14 februari 0 km.

Lekkere lammetakke dag en reisverslag schrijf dag.

We hebben het idee dat de dagen hier nog sneller gaan als thuis, maar jé dé kan nie

24 uur blijft 24 uur, maar op een of andere manier worden ze hier volgens ons in Azië gehalveerd.

Het eerste route boekje 600 km. plus twee routes met de song tawn 130 km. hebben we afgewerkt. Op naar het volgende route boekje naar Singapore 938 km. pinuts voor ons !!!!!!!!

15 februari van Penang naar Selama 07.45 - 14.30 64 km.

Zoals altijd om 06.30 opgestaan, ontbijtje op en om 07.45 zaten we weer op de fiets. Terug gefietst naar de Ferry om terug te varen naar het vasteland. Het was een prachtige route vandaag, het leek soms wel alsof je door de jungle fietste, palmbomen, bananenbomen en onze eerste apen in het wild gezien. Het was vandaag weer eens een klimdag, maar dat gaat ons goed af. José had vandaag un bad day en was helemaal kapot bij aankomst. Daarbij was het vandaag ontzettend heet en die pan met kokende olie stond dan ook weer recht boven op onze kop. We hebben wel een aller aardigste slaapplaats gevonden. Het is een authentiek Maleisisch huis op palen, waar een man alleen in woont en wat van zijn ouders is geweest. De inrichting lijkt een beetje op Tante Lien van de T.V. Is vanmiddag ook nog een Amsterdamse op de fiets aangekomen, dus gaan we vanavond eens een keer met zun vieren eten. Ze had al heel veel alleen door Azië gefietst, haar man ziet het niet zitten dat fietsen. Ze was een keer in Vietnam en bestelde voor op haar kamer een massage en weet je wat ze toen kreeg een vrouwelijke hoer. Begon een beetje aan haar te frunniken maar was daar natuurlijk niet van gediend en kreeg het spaans benauwd. Dus geen sex, maar ze moest wel betalen, besteld is besteld.

Voor het eten zouden ze iets voor ons vieren klaarmaken en wat was ut, schilpadvlees, varkenspoot, gestoomde groente en een omelet met vis en natuurlijk witte rijst. Al bij al smaakte het goed. O ja, vandaag heb ik voor het eerst zonder hulpmiddelen voor op mun kont gefietst.

16 februari van Selama naar Taiping 07.45 - 13.00 48 km.

Was geen ontbijt bij onze overnachting, dus op naar de Seven Eleven Supermarkt. Lekker bakkie koffie mee unne koek. Hup op de fiets en weer door de jungle gefietst, méé kaai veul apen. Bij de eerste stop na 25 km. kon ons Dreeke het toch niet laten om weer lekker nasi te bestellen, bij An en mij komt de rijst voort uit ons neusgaten en dan vooral 's-morgens. Bij de volgende stop moesten we met heel de Moslim familie weer op de foto, was leuk voor op Facebook zij ze. En aangezien we nie zo moeilijk zén, kunnen ze ons hebben wor ze willen. Ut was weer eens un lekker warm dagje, na 10.00 wordt het al behoorlijk heet en om un uur of elf zet ik mun huudje op en doe een vestje met lange mouwen aan. An heeft geen vest bij zich maar we zijn zo creatief dat we van een sjaal een vest maken met lange mouwen, dit allemaal met behulp van wasknijpers om er een beetje model in te krijgen. Overnachten in het Seri Malaysia Hotel en hebben een kamer aan het zwembad. Maar weer geen bier, dus weer op de fiets om bier te halen en witte wijn en chocolade en chips. Toen lekker 's-middags aan het zwembad met onze boodschappen.

17 februari 0 km.

Het bevalt ons hier wel dus maar weer een dagje bijgeboekt. Ons Dreeke na het ontbijt de omgeving verkennen op zun fietske en José en ik op de fiets naar het dorp om wat te shoppen. José wil een bikini, want ze heeft nu een tankini, vindt ze heet, maar we mogen daar geen stuk vanaf knippen zodat ze het minder heet heeft, snap er niks van ik kan echt goed met de schaar uit de weg. Maar nergens een bikini te bekennen. Teveel Moslima's hier denken we. Nou dan krijgen we nog het Chinese Nieuwjaar dat begint op 19 februari. In Maleisië is dat een hele happening en iedereen neemt dan ook een weekje vakantie op, met gevolg dat alle hotels en accommodaties vol zitten. Na heel wat surfen op het net voor woensdag en donderdagavond al iets geboekt. Ons Chrisje gaat kijken voor vrijdag, zaterdag en zondag of ze nog iets kan vinden voor ons op zo'n Bounty eiland waar we dan vlakbij zijn. En dan nog iets merkwaardigs, heel veel mannen in Azië laten een pink nagel lang groeien, ziet er viezig en engig uit. Maar wel handig om lekker in je neus te peuteren. En dan nog iets, Taiping, waar we nu dus zitten, is de stad in Azië waar de meeste regen valt. De eerste dag niets van gemerkt. Maar de tweede dag bij het shoppen met An vielen er van die dikke vette druppels waar je gewoon tussendoor kon lopen. Maar 's-middags bij het zwembad heeft het gegoten. De temperatuur wordt wel wat koeler, maar je kunt gewoon blijven zitten waar je zit of lekker zwemmen.

18 februari van Taiping naar Kuala Kangsar 37 km. 07.45 - 12.00

Na een klein ontbijtje weer om 07.45 op de fiets. Het duurde even voordat we de goede weg weer hadden gevonden en de stad uit waren. Het weer wordt steeds vochtiger en 's-morgens om 09.00 uur lopen de straaltjes zweet weer overal rond om mun lijf. Twee tot drie liter water drink ik hier wel weg per dag op de fiets. Gaat dus gewoon een anderhalve literfles in mun bidon houdertje. Ut was weer een zware hete dag met veel klimmen. Het is 33 graden en de gevoelstemperatuur zou 44 graden zijn. Als je bij een stoplicht moet wachten in de volle zon, smelt het asfalt onder je schoenen weg. Maar dan komt er weer iemand op een brommertje of met de auto langs je rijden en vraagt weer het hele riedeltje, uit welk land kom je, waar ga je naar toe en vanaf waar ben je vertrokken. De bewondering die je dan krijgt, geeft ons weer de moed om de volgende klim weer met volle moed naar boven te stampen. Zoals vanmorgen, stopten we bij drie van die armzalige huisjes, na een fikse klim om ons lijf weer was rust te geven. Dan komen er weer mensen uit die huisjes, hallo, hallo en dan even lekker beppen in ons beste Maleis. Maar we zitten nu in De Shop Hotel. Tot heden het mooiste wat we ooit gezien hebben. Onder het Hotel zit een heerlijke koffie shop met verrukkelijke warme en ijskouwe koffie. Un genot voor geest en lijf. Lekkere dikke witte handdoeken en als toetje een stort douche. Heb me dan ook maar meteen onthaard en die vervelende poes er ook helemaal afgeschoren. Te broeierig op de fiets. Zit ook weer op het kussentje, want mun kont doet na drie weken nog steeds zeer. Het is een rood gestippeld kussentje, dus als ik van de fiets stap ziet mun broek net zo rood als van die blote konten apen. Maar wat deert het, ik heb tenminste geen zere kont op mun bankstel op wielen. Op het terras van het leuke hotelletje komen we in gesprek met een jonge Maleisiër, vertellen dat het zo druk is en dat het moeilijk is om een overnachting te vinden. Nou zegt die aardige jongen, als je wilt kun je wel bij mij thuis douchen. Hebben toen uitgelegd dat we hier gelukkig een kamer hebben kunnen boeken. Maar is het leuk of nie, te dottig voor woorden toch en dan hebben we onze leeftijd nog niet eens mee. Echt, alle mensen zijn hier zo aardig tegen ons !!!!!!!!

19 februari van Kuala Kangsar naar Parit 48 km. 07.30 - 12.00

Ut was vandaag weer eens een klimdag en met klimdag bedoel ik dan ook echt klimmen. Voor en achter in het kleinste verzet en met 5 km. p.u. de berg trotseren. Als je over de top was zag je de volgende al weer liggen. Het was wel een mooie route, geasfalteerde weg in de jungle. Toen we wegreden miezerde het een beetje en de zon hebben we gelukkig bijna niet gezien. Zou vandaag ook geen haalbare kaart zijn met die pot kokende olie op onze kop.

We waren heerlijk uitgerust in ons geweldige hotel en je gelooft het misschien niet maar we hebben er Hoegaarden Donkerbruin op. Helaas was er geen ontbijt, maar wel goddelijke koffie. Onderweg bij een stalletje wat roti op, is een soort hele grote dunne pannenkoek. Smaakt goed méé un bakske koffie. De uitbaters van de stalletje waren een beetje sjagereinig, maar de aanmoedigingen onderweg waren fantastisch en die konden we dan ook heel goed gebruiken bij het trotseren van de bergen. Waar we nu slapen is het verschil tussen dag en nacht met gisteren. Maar de prijs is er dan ook naar. Gisteren betaalde we € 20 p.p. en nu € 20 met zun drieën. We hebben geen bovenlaken en slapen onder zo'n paardendeken. Vanmiddag gaan we het dorpje wat verkennen en het is vandaag Chinees Nieuwjaar !!!!!!!!! Zijn benieuw naar het vuurwerk vanavond.

20 februari van Parit naar Pulau Pangkor 75 km. 07.30 - 16.00

We begonnen geweldig maar op het eind liepen we op ons tandvlees, lees en huiver.

Het wordt toch elke dag een beetje eerder licht, dus zaten we al om 07.30 op de fiets, zonder ontbijt of koffie. Maar........na 5 km. fietsen al een stalletje wat open was. Lekker roti op met suiker, je moet er eigenlijk zo'n heet sausje overgooien, wat ons Dreeke dus doet, maar An en ik doen er lekker suiker over. En natuurlijk un lekker bakske koffie. Komt er op een gegeven moment een auto naast ons rijden, raampje omlaag en begint met ons te buurten. Rijd daarna door en een eindje verderop staat ie ons te filmen hoe we aankomen rijden, ben je dan een VIP ja of nee, ja dus !!!!!!!! Bij de volgende stop weer zonne lekkere roti méé suiker en veur ons Dreeke van dé héét spul, dit werd gecompleteerd met een verse jus orange met ijs en un rietje. Het toejuichen was ook vandaag weer massaal en een haai five zittend op onze fietsen doen we er soms ook nog bij.

Het begin was overweldigend mooi om te fietsen. Op een gegeven moment reden we door een waar paradijsje met als schaduw een dak van palmbladeren. Niet warm, niet vochtig, het was gewoon idyllisch mooi. Bij de volgende stop weer met de uitbaters en de klanten op de foto met een vinger omhoog, wijsvinger, en dan riepen we allemaal in koor Maleisië nummer EEN. Toen kregen we nog een speurtocht op de fiets. De kilometerteller moest op nul, want de kans was groot om verkeerd te rijden. Je moest dus echt op de tiende meter rechts of links of iets anders. Het was namelijk privé grond van een oliepalm plantage. Maar het was een makkie voor ons, dit natuurlijk door onze opleiding bij de verkenners en de gidsen. En toen begon de pret pas echt goed. We dachten dat we naar een Bounty Eiland zouden gaan, uitgezocht door ondergetekende, maar het bleek aan de overkant van het eiland te zijn, n.l. Het Vaste Land. Maar gelukkig kwam ons Dreeke daar net op tijd achter via zijn GPS, is een routeplanner. Toen moesten we dus afwijken van onze route en het zelf gaan regelen. Toch best moeilijk in de middel of nowere waar de wegen niet staan vermeld op de route planner. Maar ons Dreekes richtingsgevoel was perfect en we zaten in de goeie richting. Alleen moesten we er toen nog 25 km. wegtrappen. José in dére sjaal méé mouwen met wasknijpers en dér riete húdje en ik ók méé un húdje en unne echte vest. Het was ondertussen natuurlijk weer bloedheet. Was 's-morgens al om halftien begonnen met smeren, want toen zag ik de bui al hangen, strak blauwe hemel. Het was ook weer berg op berg af. Op een gegeven moment zag ik weer zo'n berg en de moed zakte echt in mun schoenen, ik was kapot. Ben een half uurtje langs de kant gaan zitten met gelukkig nog een lauwe cola die we onderweg hadden gekregen en kwam toen weer een beetje bij mijn positieve. Dus hup weer tegen dieën berg op, we kwamen allemaal fietsend boven. An en ons Dreeke waren ondertussen ook niet meer zo fit. Eindelijk zagen we de slagbomen van het Resort, en blij dé wé waren !!!!!!!! Maar helaas, toen moesten we nog 3 km. berg op, berg af, waarvan we sommige de top lopend behaalde. Onderweg nog even aan een golfkarretje gehangen, maar dat valt ook niet mee. Je ene arm wordt ineens een stuk langer. Maar we hadden het weer gehaald en zijn dan apetrots op onszelf en belonen ons dan ook meteen met een lekker pilske, zakte wel meteen déur oe hoeven, maar het is wel lekker. Zwemspullen aan en op naar het zwembad om onze spiertjes tot rust te brengen. We zitten in het Swiss Garden Resort, loei groot, 300 kamers,

wel lekker aan zee, dus we zullen ons best vermaken. Aangezien we onze kleren nog steeds niet hebben kunnen laten wassen, omdat we heel vroeg op de plaats van bestemming moeten zijn, of een dagje langer blijven, anders is de was nog niet droog. Iedereen is vrij, Chinees Nieuwjaar, en het al drie dagen aanhebben, nat, opdrogen en dat dus drie keer, dacht ik, weet je wat ik hang het even lekker buiten te drogen op het balkon. Zie ik later op de avond dat je niks bij moeten laten liggen in verband met de apen die hier overal rond slingeren. Dus alles weer vlug naar binnen. We zagen het al voor ons de volgende dag, die apen met telkens een andere creatie van ons aan, slingerend over het Resort. En dan hebben we nog een probleem, An vindt dér vel net perkament. Hebben al voorgesteld om ze in un kokerske te doen, mar dé wil ze nie. Ze wil in een ligbad, wat we hebben, met een flesje olie. Heb tegen der gezegd dé dé nie helpt omdat ze meer moet denken aan het formaat jerrycan en die hebben ze hier nie, dus probleem opgelost ??????????? Ondertussen is het al 23.30 uur en kruip dus lekker tussen de witte lakens. Morgenvroeg lekker uitslapen, want we blijven hier tot en met zondag. Het plan is er om een dagje op het eiland te gaan overnachten, want dat willen we uiteindelijk toch ook wel zien, maar zover is het nog niet, we moeten trouwens eerst nog maar eens zien dat we er komen.

21 februari

Lamme takke dag

We hebben net lekker bij het zwembad geluncht en toen maar besloten om op onze kamer met zeezicht in de airco op bed te gaan liggen. We staan er zelf perplex van dat we het iedere keer toch maar weer halen op onze fietskes met deze tropische hitte. Petje af voor onszelf. Heb ook nog even geïnformeerd voor vervoer naar de boot in Lumut om van daaruit de oversteek te maken naar het Bounty Eiland voor maandagmorgen. Prijs viel mee € 30. De moed zakt al in ons schoenen als weer de zelfde weg terug moeten, berg op berg af. Zijn dan kapot als we op het Bounty Eiland aankomen. En dat is niet de bedoeling, want we willen het eigenlijk gaan verkennen op un brommerke. Als José en ik een lamme takke hebben, kan ons Dreeke het niet laten om toch een uurtje of twee te gaan fietsen. En dan natuurlijk het liefst op het heetst van de dag.

22 februari

Lamme takke dag voor de meisjes en een fietstochtje voor onze jongen.

Taxi besteld voor morgenvroeg 08.30, ons Dreeke heeft zich bedacht en gaat op de fiets naar de boot.

23 februari 30 km. door ons Dreeke alleen. Naar Pulau Pangkor Ferry.

08.30 taxi was er, An en ik plus de fietsen in de taxi. Ons Dreeke was een uurtje eerder vertrokken op zijn fiets en wij hadden natuurlijk zijn bagage met de taxi meegenomen. Waren ongeveer gelijktijdig bij de Ferry. Bakse koffie op en op de boot. Leek meer op een onderzeeër, de deur werd met zo'n wiel dichtgedraaid. Volgens mij heeft ie ook een oorlog meegemaakt, zo lilluk was ie. Vanaf de boot was het klein stukje fietsen naar ons resort. Zitten in een bungalowtje aan de zee met zwembad erbij. We zitten nu in iedersgeval wel op het eiland, maar de bounty sfeer kun je wel vergeten. Ze hebben hier toch een heel andere gedachten over strand als wij. Geen parasols of lekkere ligbedden. En geen strandtentjes voor een lekker exotisch drankje. Maar al bij al zitten we hier toch wel lekker. Het zit hem meer in mijn fantasie, die slaat wel eens op hol.

24 februari 22 km. door ons Dreeke, rondje Pulau Pangkor.

Om 07.30 stond ons Dreeke al in vol ornaat om te gaan fietsen, An en ik werden er wakker van. Het was een loei zware rit, dus An en ik snapte al niet waar ie aan begon, maar ons Dreeke

vindt het heerlijk. An en ik met un bakse koffie op onze veranda om ons boek uit te lezen, we zaten alle twee in de climax. En toen was ons Dreeke gelukkig weer terug. Ze hadden ons hier namelijk afgeraden om een gedeelte van de route niet met de brommer te rijden omdat het gevaarlijk en stijl naar boven en beneden is. Dus ik was blij dat ie terug was. Allemaal gebadderd, ontbijtje op en op de fiets naar het centrum. Bloedheet, dus we waren zo weer terug. In het centrum even een afspraak gemaakt voor 's-middags om mijn voeten, handen en haar te laten doen. Heb weer poezelige voetjes, eelt halen ze hier eraf met fijn schuurpapier, en mooi gelakte teennagels. Mun handjes in de manicure en mooi gelakte vingernagels. Toen nog mijn haar ??????? ze verstonden niet een woord Engels, maar alles ziet er perfect en weer als nieuw uit.

Hebben nu lang genoeg gelammetakt en hebben weer zin om morgen lekker te gaan fietsen. Vergeten, het probleem met de was !!!!!! Bij aankomst op het resort gevraagd of ze de was voor ons konden doen, we hadden nog geeneens meer een zuivere onderbroek, nee deden ze niet. 6 km. verderop deden ze de was. Hup ons Dreeke met de was op de fiets, maar helaas had geen tijd, Chinees Nieuwjaar, nondeju. Dus ik met men tas méé wáás en munne zielige blik naar de big boss van het resort. Verteld dat we op de fiets waren en géné dród mir on ons lééf hadden. Hij ging zijn best doen en jawel hoor, we hebben weer zuivere onderbroeken en zuivere kleren, joepie.